در حالی که اخبار جدیدی در مورد ملاقاتهای وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی در ماه جاری منتشر شده و حتی گفته شده که یک هواپیمای سعودی در تهران به زمین نشسته و این اخبار بهبودی رابطه ایران و عربستان و اقدامات برای مذاکره بین دو کشور برای برخی این توهم را ایجاد کرده که جمهوری اسلامی ایران قصد دارد روابط منطقه‌ای خود را بهبود بخشد، گزارش‌ها حاکی از اقدامات ایذایی و حملات نظامی گروه‌های شبه‌نظامی ایران در سوریه نسبت به مواضع امریکا در سوریه است.
گرچه ای حملات همیشه توسط جمهوری اسلامی ایران نسبت به مواضع امریکا در سوریه انجام می‌شده است، اما برخی کارشناسان و تحلیلگران سیاسی در این خصوص معتقدند که جمهوری اسلامی این اقدامات را در روزهای اخیر با اهداف خاصی انجام می‌دهد. برخی تحلیلگران سیاسی معتقدند که برخوردهای ایران و امریکا در سوریه بیشتر به این دلیل انجام شده است که جمهوری اسلامی با بهبود روابط بین ایران و عربستان در تلاش است تا این پیام را به امریکا بدهد که با وجود تلاش‌های ایران در رابطه با بهبود روابط درمنطقه، اما جمهوری اسلامی قصد ندارد که نفوذ منطقه‌ای خود را کاهش دهد.
قربان‌اوغلی دیپلمات پیشین ایرانی در این خصوص معتقد است که بعد از توافق ایران و عربستان، ایران می‌خواهد به رقبای منطقه‌ای و آمریکایی‌ها نشان دهد که درست است نرمشی در سیاست خارجی مانند عربستان رخ داده است، اما این نرمش به این معنا نیست که بخواهد نفوذ منطقه‌ای خود را کنار بگذارد یا به تعبیری برجام ۲ را اجرا کند.
به گفته‌ی قربان اوغلی تصور امریکا این است که ایران می‌خواهد یک کریدور درست کند که از ایران به سمت نیرو‌های نیابتی در لبنان می‌رسد و کمک تسلیحاتی را گسترش دهد و با توجه به اینکه مایل نیستند که این کریدور شکل بگیرد، حملات امریکا هم علیه مواضع ایران در سوریه تشدید شده است. به گفته‌ی این دیپلمات پیشین اگر این کار صورت بگیرد ایران می‌تواند تهدید جدی‌تری برای اسرائیل باشد.
وی همچنین دلیل برخورد امریکا را ادامه‌ی تلاش‌های امریکا برای حضور در منطقه می‌داند.
جمهوری اسلامی ایران سال‌هاست که انجام اقدامات ایذایی در منطقه، به ویژه در لبنان، سوریه و عراق را به بخشی از اقدامات خود برای حفظ قدرت و اقتدار خود در منطقه تبدیل کرده است اما در حقیقت با ایجاد این نامانی‌ها در منطقه، عملا جمهوری اسلامی را به کشوری تبدیل کرده که مدام در حال ایجاد تنش و ناامنی در منطقه است و مانع از عادی بودن شرایط سیاسی و دفاعی در منطقه می‌شود.
به ویژه جمهوری اسلامی با تهدید دائمی اسرائيل عملا به کشوری تبدیل شده که با هرگونه اقدام دفاعی و سیاسی آن به این دلیل که تهدید برای اسرائیل است باید مخالفت شود و در مقابل آن مقاومت و ایستادگی شود.
جمهوری اسلامی هیچگاه این موضع را نپذیرفته که با این اقدامات خود در منطقه ایجاد ناامنی می‌کند، بلکه برعکس تاکید دارد که اقدامات نظامی جمهوری اسلامی ایران در منطقه موجب ایجاد امنیت شده است. اما واقعیت این است که ایجاد درگیری و تنش دائمی توسط جمهوری اسلامی، از برخورد عادی دیگر کشورها و حتی کشورهای منطقه با جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام سیاسی متعادل جلوگیری می‌کند و همواره دیگر کشورها و کشورهای منطقه را به موضع‌گیری علیه جمهوری اسلامی ترغیب کرده است.
