محمدرضا باهنر از رهبران اصولگرا در انتقاد از نحوه مدیریت صنعت نفت، اظهار داشت ظرفیت‌های زیادی برای پیشرفت در صنعت نفت وجود دارد که باید فعال شود. وی اظهار داشت بیش از ۷۰ درصد تولید نفت به جای اینکه برای کارآفرینی مورد بهره‌برداری قرار بگیرد، می‌سوزد و هیچ بخش از نظام هم مسئولیت آن را به عهده نمی‌گیرد.
باهنر همچنین با اشاره به اینکه گستره‌ی فعالیت‌های نفت، گاز و پتروشیمی بسیار زیاد است، اظهار داشت باید زیرمجموعه‌های توسعه، شامل سرمایه، پیمانکار و تجهیزات در این حوزه وجود داشته باشد.
وی همچنین خام‌فروشی در نفت را مورد انتقاد قرار داد و خاطرنشان کرد ایران می‌توانست اقدامات بیشتری در زمینه توسعه صنعت نفت انجام بدهد. باهنر سهم نفت از اقتصاد را بسیار کوچک دانست و تمرکز دولت برای ارزآوری از نفت خام از طریق دو یا سه میلیون را مورد انتقاد قرار داد و با انتقاد از اینکه هدررفت نفت موجب دلواپسی و نگرانی مسئولان نمی‌شود، گفت شبانه روز بیش از ۵/۵ میلیون بشکه نفت آتش زده می‌شود که می‌توانست به رفاه، توسعه و تولید کالاهای مورد نیاز تبدیل شود.باهنر با اشاره به وجود ۷۵۰ میلیارد بشکه ذخیره‌ی نفت در کشور، اظهار داشت اگر استحصال نفت یک درصد افزایش یابد، کشور به ۷.۵ میلیارد بشکه نفت بیشتر دسترسی پیدا می‌کند که این اقدام می‌تواند اقتصاد ایران را متحول کند.باهنر در ادامه با اشاره به موقعیت استراتژیک ایران به عنوان پلی قدرتمند بین شرق و غرب، گفت باید شرایطی در کشور فراهم شود تا ارزش آدم‌های نفتی به اندازه‌ی نفت در کشور مهم باشد.
مشاور رئیس مجلس در بخش دیگری از اظهاراتش با انتقاد از تفکرات اقتصادی مقام‌های جمهوری اسلامی، اظهار داشت افراد نظام، چه راست، چه چپ، چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب، و نیز دولت و حکومت هنوز دارای رسوبات تفکرات کمونیستی هستند که اجازه برخی از اتفاقات اقتصادی را نمی‌دهد.
گرچه با هنر در زمینه خام فروشی نفت و اثرات منفی آن بر اقتصاد تا حدودی درست می‌گوید اما به گفته کارشناسان به این نکته بدیهی توجه ندارد که ایران یک کشور صنعتی نیست تا بتواند از طریق ارزش افزوده‌ی تولید محصولات نفتی کسب درآمد کند و مانند دیگر کشورهای نفت‌خیز ناگزیر است بخش عمده نفت را برای استفاده کورهای صنعتی برای تولید محصولات و فراورده‌ها به آنها بفروشد.
ایران در سال‌های اخیر به علت تحریم‌ها، حتی از توانمندی کافی برای تواید محصولات پتروشیمی نیز برخوردار نبوده است، چه رسد به اینکه بخواهد تولید محصولات و فروش محصولات فراوری‌شده را جایگزین فروش نفت خام کند.
در عین حال استحصال نفت با محدودیت‌های فراوانی مواجه است که افزایش استحصال و بهره‌برداری از ذخایر نفتی، آن هم به میزان ۷ میلیارد بشکه، اقدامی نیست که جمهوری اسلامی با امکانات لجستیک ضعیف خود که برای استحصال نفت به کار می‌گیرد، بتواند آن را عملی کند.
در حال حاضر و در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی حتی در برداشت از میادین مشترک نفتی و گازی خود با محدودیت‌های زیادی مواجه بوده است و حتی امکانات کافی برای برداشت از دخایر مشترک را هم نداشته است، چه رسد به اینکه بخواهد برداشت و استحصال نفت را به یک میلیارد افزایش دهد.
ضمن اینکه نفت یکی از مهم‌ترین ذخایر معدنی برای استفاده آیندگان است و محصولی با چندصد میلیون سابقه تاریخی و تاریخچه‌ی زمانی برای شکل‌گیری و ساخته‌شدن محصولی نیست که بتوان برای توسعه اقتصاد آن را استخراج کرد و به راحتی آن را به هدر داد.
در شرایطی که جمهوری اسلامی تمام تلاش خود را می‌کند تا وابستگی به نفت، چه به صورت خام و چه محصولات فراوری‌شده را تا حد امکان کاهش دهد پیشنهاد افزایش میلیاردی استحصال نفت با تمامی تصمیمات فعلی جمهوری اسلامی در تناقض کامل قرار دارد.
