زندگی‌نامه:
رضا بیک ایمانوردی (زادهٔ ۲۵ خرداد ۱۳۱۵ در تهران – درگذشتهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۸۲ در ایالت آریزونا، ایالات متحده) بازیگر سینما و ورزشکار باسابقهٔ ایرانی بود. پدرش اصلان ایمانوردی از مهاجران باکو و مادرش اهل شاهین تپه قزوین بود. وی بعد از طی دوران نوجوانی به دلیل تسلط به زبان انگلیسی به استخدام سفارت آمریکا درآمد. وی فعالیت هنری را سال ۱۳۳۷ با بازی در تروپ تئاتر «اُسکار» آغاز کرد. در سال ۱۳۴۰ بر حسب اتفاق و به دنبال برخوردی که تصادفاً با ساموئل خاچیکیان در خیابان داشت، خاچیکیان اندام ورزیده و چهره سینمایی او را مناسب برای ایفای نقش‌های عامه پسند تشخیص داد و از ایمانوردی دعوت به عمل آورد تا دراستودیو آژیر فیلم حضور پیدا کند. او در این استودیو در اولین نقش زندگی سینمایی خود رل کوتاهی در فیلم فریاد نیمه شب بازی کرد، که همین نقش چند دقیقه‌ای باعث شد تا این کارگردان بزرگ در فیلمهای بعدی خود مانند یک قدم تا مرگ، دلهره، ضربت، سرسام و … جهت بازی از او دعوت به عمل بیاورد. بعد از ورود به صحنه سینما با اجرای نقش‌های مختلف در فیلمهای اکشن و کُمدی با نام هنری بیک ایمانوردی در بیش از صدها فیلم سینمایی، به عنوان یکی از پرکارترین بازیگران سینمای ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی به محبوبیت ویژه‌ای دربین مردم دست یافت و به واسطه توانایی که او در ایفای نقش‌های مختلف سینمایی داشت، لقب مرد هزار چهره سینما را کسب کرد. او در طول فعالیت هنریش با بازیگران سرشناسی از جمله ناصر ملک مطیعی، بهروز وثوقی، محمد علی فردین، داریوش اسدزاده، فروزان، آذر شیوا، آرمان و جهانگیر فروهر به نقش آفرینی پرداخته‌است. او در سال ۱۳۵۵ استودیو «”آربی فیلم” RB مخفف (رضا بیک)» را در خیابان نادری بنا نهاد، که در آن اقدام به تهیه فیلمهای ایرانی و نیز خرید و دوبله فیلمهای خارجی می‌نمود.
بیک ایمانوردی در فیلمهای کُمدی با الهام از (نقش ستوان کلمبو با بازی پیتر فالک) به همراه گویشی شیرین با دوبله منوچهر اسماعیلی ظاهر می‌شد که این فیلم‌ها در بین عامه مردم با استقبال زیادی همراه بود.
بیک در سال ۱۳۴۷ طی پیشنهاد یک فیلمساز ایتالیایی برای بازیگری به آن کشور سفر کردو در فیلم صندلی الکتریکی در نقش اول بازی کرد، همچنین بیک در سینمای ترکیه چهره‌ای شناخته شده بود و به عنوان بازیگر در چندین فیلم ترکی شرکت داشت. فیلم فاتحین صحرا به کارگردانی محمد زرین دست چندین بار با نام “Treasure of the Lost Desert” در بسیاری از کشورها به نمایش درآمد.
بیک ایمانوردی در جوانی از قهرمانان ورزش کشتی کچ ایران بود و حرفه اصلی که در سینما بسیار به او کمک کرد تا به شهرت برسد، کشتی کچ بود. بیک در باشگاه‌های ستاره، نادر و کیان تهران ضمن تمرین، گاهی سمت مربی را نیز بر عهده داشت. بعدها او تعدادی از شاگردان ورزشی خود را جهت پیشبرد فن بدلکاری وارد سینمای ایران کرد. بیک پدیدآورنده هنر بدلکاری و ژانر اکشن در سینمای ایران بود، وی با مهارتش در فنون رزمی، زد و خورد رایج در فیلمهای آن زمان را به صورت فنی درآورد و در طول فعالیتش تا حدودی زیادی بدلکاری را در سینمای ایران گسترش داد. در زمان فیلمبرداری فیلم صندلی الکتریکی در ایتالیا هنرمندان معروفی چون سیلوا کوشینا ملکه زیبایی ایتالیا و لورنس هاروی هنرپیشه نامدار آمریکایی غالباً در محل لوکیشن این فیلم حضور پیدا می‌کردند تا چگونگی بازی بیک ایمانوردی در سکانس‌های خطرناک توسط خودش را (که اصولاً توسط بدلکار بازی می‌شد) مشاهده نمایند. او اکثر صحنه‌های خطرناک فیلمهای خود را بدون استفاده از بدل شخصاً بازی کرد.
بیک ایمانوردی در اوج محبوبیت و شهرت بعد از انقلاب ایران همانند دیگر هنرمندان سرشناس آن زمان، بارها به دادگاه انقلاب فراخوانده شد و در نهایت بعد از اخذ تعهد که فعالیت هنری در ایران انجام ندهد، رسماً از کار منع شد که او را مجبور به ترک وطن کرد و به همراه خانواده به آلمان و بعد به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد.
سرانجام رضا بیک ایمانوردی بعد از یکسال مبارزه با بیماری سرطان ریه، ساعت ۱۲:۴۸ بامداد روز ۲۲ شهریور ۱۳۸۲ در بیمارستان شهر فینیکس ایالت آریزونا در ایالات متحده آمریکا در سن ۶۷ سالگی درگذشت.
کارگردان و تهیه کننده : پومن شباهنگ
تحقیق و نگارش متن : آرتین روزبهانی . عاطفه شکری
صداگذاری و میکس : روزبه جمالی
انتخاب موسیقی : ساشا رضوانی
تدوین : محسن علمداری . مهناز اسدزاده
تیتراژ : پومن شباهنگ
یوتیوب دانلود
